EIP-1559: Ethereum'un büyük güncellemesi ve madencilerin en iyi stratejisi

EIP-1559, Ethereum tarihindeki en çok dikkat çeken yükseltmelerden biridir ve kullanıcıların işlem teklifi yapma şeklini köklü bir şekilde değiştirmektedir. Bu durum, ETH'nin gelecekteki değeri, kullanıcı deneyimi ve güvenlik gibi alanlarda önemli etkiler yaratacaktır. Bu öneri, Ethereum topluluğu içinde büyük bir ayrışma yarattı ve karşıt sesler esas olarak madenci topluluğundan geldi. Bu konuda bir kripto para araştırmacısı, beş olası senaryoyu analiz etti ve EIP-1559'un dağıtımını desteklemenin madencilerin en iyi stratejisi olduğunu düşündü.

Şu anda, EIP-1559 önerisi topluluk içinde ezici bir destek aldı ve teknik olarak da hazır. Berlin hard fork'undan sonra Ethereum'a dahil edilmesi bekleniyor ve çekirdek geliştiricilerin değerlendirme sürecini bekliyor. Çeşitli çözümlerin uygulanabilirliği ve fırsat maliyetleri üzerine yapılan değerlendirmeler sonucunda, kullanıcılara iş birliği yapmanın, herhangi bir radikal protesto biçiminden çok daha fazla madencilerin uzun vadeli kazançlarını koruyacağını keşfettik.

Madenciler, yapısal olarak ETH ve Ethereum ekonomisine olumlu bakıyor. Şu anda, madenci gelirleri esasen üç kaynaktan gelmektedir: her blok için 2 adet ETH blok sübvansiyonu ve amiral bloklar için ek ödüller; kullanıcıların işlemleri blok alanına dahil etmek için yaptığı teklif ücretleri; nicel olarak ölçmesi zor ama değeri son derece yüksek olan madenci çıkarılabilir değeri (MEV), şu anda çoğu madenci bu gelir kısmını "arbitraj robotlarına" "dış kaynak" olarak veriyor.

EIP-1559 etkinleştirildiğinde, madencilerin blok sübvansiyonları ve MEV'den elde ettikleri gelir önceki ile aynı kalır. Sistem tıkanmadığı sürece, alınan ücretler yakılacaktır. Talep en yüksek gas ücreti sınırını aştığında, işlemin her iki tarafı ek fiyat müzayedesine girecek ve nihai müzayede ücreti madencilere ait olacaktır.

Bu getirileri elde etmek için madencilerin madencilik donanımına, enerji satın alma sözleşmelerine ve diğer sermaye harcamalarına yatırım yapmaları gerekmektedir. Bu yatırımlar, ETH ve Ethereum ekonomisine yapısal olarak olumlu bakmalarını sağlıyor çünkü geri dönüş elde etmek için madencilik yapmaları gerekiyor.

Kullanıcı, Ethereum ekonomisinin merkezidir. Madencilerin üç gelir kaynağı da kullanıcılardan ve onlara hizmet eden uygulamalardan ve işletmelerden gelmektedir. Kullanıcıların ETH talebi doğduğunda, madenciler bunu fiat para ve diğer Ethereum ekosistem tokenleri karşılığında satarlar. Kullanıcıların para transferi, ticaret ve borç verme ihtiyaçlarının varlığı, tıkanıklık ücretlerini beraberinde getirir. DeFi uygulamalarının kullanımı, madenciler için fiyat arbitrajı biçiminde MEV ve diğer fırsatlar yaratmaktadır.

Kullanıcılar Ethereum ekonomisidir, madenciler ağ güvenliği biçiminde onlara hizmet sunarlar. Bu bir ticaret ilişkisidir, madenciler bu hizmeti sunmak için kullanıcıların ekonomik teşviklerini kazanmayı hedeflerler. Kullanıcıların madencilere Ethereum güvenliği için gerekli olan ücretin üzerinde bir ödeme yapma ahlaki yükümlülüğü yoktur. Aynı şekilde, madencilerin de kâr edemedikleri durumlarda madencilik yapmaya devam etme ahlaki yükümlülüğü yoktur.

Beş olası senaryonun analizi sonucunda, madencilerin kullanıcılarla basitçe işbirliği yapmasının en iyi seçenek olduğunu düşünüyoruz. Madencilerin yeni zincirde kazandıkları para azalsa bile (bu kesin değil), yine de rekabetçi bir coin yaratmaya çalışmaktan kazanacakları paradan çok daha fazla olacaktır. Bu tür herhangi bir rekabetçi coinin ETH'ye göre değeri sıfıra yakın olacaktır, tıkanıklık nedeniyle işlem ücreti oluşmayacak ve DeFi arbitraj fırsatları nedeniyle MEV oluşmayacaktır.

Ayrıca, temel ücretleri bastırmak için madenci etkinleştirme yumuşak çatalı (MASF) uygulamak, Ethereum ve kullanıcıları için eşi benzeri görülmemiş bir şeffaf saldırı olacaktır. Bu tür bir saldırı gerçek hayatta asla ortaya çıkmamıştır, bunun nedenleri açıktır. Kullanıcı güvenini ve ETH değerini zedeleyebilir, ayrıca sistemde gerçekleşen ekonomik faaliyetleri etkileyerek doğrudan madencilerin çıkarlarına zarar verebilir.

Yukarıda özetlendiği gibi, kullanıcılarla işbirliği yapmak, madencilerin en büyük çıkarlarına uygun hale gelmiştir. Bu nedenle, kullanıcıların madencilerin ihtiyaçlarını karşılaması veya onlara herhangi bir ek taviz vermesi gerekmemektedir.