L2 ağ güvenliğinin üç aşaması: kanıt sisteminden Merkeziyetsizlik yönetimine

Ethereum L2 ağının güvenliği, topluluğun ilgisini çeken bir konu olmuştur. Son zamanlarda, L2 ağlarının olgunluk seviyesini ölçmek için "Savaş Testi" (Battle Tested) standardı önerildi ve bu da L2 güvenliği aşamalarının tartışılmasına yol açtı. Ethereum'un kurucu ortağı Vitalik Buterin, L2 ağlarının güvenliğinin üç aşamasını ve gelişim mantığını derinlemesine analiz etti.

L2 ağ güvenliğinin üç aşaması

Vitalik, L2 ağlarının güvenliğini, güvenlik komitesinin güvensiz bileşenler üzerindeki kontrol seviyesine dayalı olarak üç aşamaya ayırdı:

1. Aşama 0: Güvenlik Komitesi tam kontrol hakkına sahiptir ve kanıt sisteminin sonuçlarını basit bir çoğunluk oyuyla veto edebilir.

2. Aşama 1: Güvenlik Komitesi, kanıt sistemini geçersiz kılmak için %75'ten fazla onay almalıdır ve belirli sayıda dış üyenin katılması gerekmektedir.

3. Aşama 2: Güvenlik Komitesi yalnızca kanıtlanabilir bir hata durumunda harekete geçebilir, örneğin iki yedek kanıt sistemi birbirleriyle çeliştiğinde.

Bu üç aşama merkezi kontrolden merkeziyetsizliğe geçiş sürecini yansıtır, güvenlik komitesinin "oy payı" kademeli olarak azalır.

Matematik Model Analizi En İyi Aşama Seçimi

Vitalik, farklı aşamaların güvenliğini nicelleştirmek için basitleştirilmiş bir matematik modeli önerdi. Bu model aşağıdaki varsayımlara dayanmaktadır:

• Her güvenlik komitesinin üyesinin %10 bağımsız arıza olasılığı vardır.
• Aktiflik arızası ve güvenlik arızası olasılıkları eşittir
• Aşama 0 ve Aşama 1 sırasıyla 4/7 ve 6/8 çoğunluk karar verme mekanizmasını kullanır.
• Tek bir bütünsel kanıt sistemi mevcut

İkili dağılım hesaplamalarıyla, model L2 ağının farklı aşamalardaki başarısızlık olasılıklarını belirledi. Sonuçlar, kanıt sisteminin kalitesinin artmasıyla, en iyi aşamanın 0'dan 1'e, ardından 2'ye doğru kademeli olarak geçiş yaptığını göstermektedir.

Gerçek Uygulamalardaki Dikkate Alınması Gerekenler

Vitalik, basitleştirilmiş modelin varsayımlarının gerçek durumu tam olarak yansıtmadığını belirtti. Gerçekte, güvenlik komitesi üyeleri "ortak hata kalıpları" gösterebilir ve kanıt sistemi birden fazla bağımsız sistemden oluşabilir. Bu faktörler, aşama 1 ve aşama 2'yi modelin öngördüğünden daha cazip hale getiriyor.

Matematik açısından bakıldığında, aşama 1 atlanabilir gibi görünüyor. Ancak acil durumlarda karar alma verimliliği göz önüne alındığında, bireysel güvenlik komitesi üyelerine kısa vadeli para çekme yetkisi verilmesi, güvenlik ile esneklik arasında bir denge sağlamaya yardımcı olabilir.

Aynı zamanda, aşama 2'ye çok erken geçmenin de riskleri vardır, özellikle temel kanıt sisteminin güçlendirilmesi çalışmaları feda edilirse. Vitalik, veri sağlayıcılarının kanıt sisteminin denetimini ve olgunluk göstergelerini, ayrıca mevcut aşamalarını sergilemeleri gerektiğini öneriyor.

Genel olarak, L2 ağlarının güvenlik gelişimi, merkeziyetsizlik, güvenlik ve verimlilik arasında bir denge bulmayı gerektiren kademeli bir süreçtir. Teknolojinin sürekli ilerlemesi ve uygulama birikimi ile L2 ağlarının daha yüksek seviyelerde güvenlik ve güvenilirlik sağlaması beklenmektedir.