Küresel ticaret ilişkilerinde yeni bir dönem yazılmıştır, çünkü Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri önemli bir ticaret anlaşmasını tamamlamaktadır. Çelik ve alüminyum tarifeleri %50 oranında yüksek kalmaya devam ederken, otomobil tarifeleri %15 oranında mütevazı bir düşüş yaşamaktadır. Japonya ise, ticaret akışlarını dengelemek amacıyla, asgari ithalat kotası kapsamında Amerikan pirinç ithalatını artırma konusunda anlaşma sağlamıştır. Ancak rakamların arkasında daha derin bir hikaye ortaya çıkmaktadır.
Eski Başkan Trump, Japonya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne 550 milyar dolarlık muazzam bir yatırım yapacağını ve Amerika'nın karın %90'ını elde edeceğini iddia ediyor. Kağıt üzerinde bu muazzam. Ancak gerçeklik, farklı bir inceleme düzeyini davet ediyor.
Bu anlaşma uzun süredir devam eden ticaret gerginliklerini çözmede gerçek bir dönüm noktası mı, yoksa daha çok siyasi bir tiyatro mu ekonomik bir strateji mi?
Yüksek çelik ve alüminyum tarifeleri, Japon üreticileri üzerinde hala bir yük oluşturabilir ve karşılıklı ticaretin genişlemesini yavaşlatabilir. Bu arada, %15 otomobil tarife tam olarak hoşgörülü değil, Japon otomobil devleri için önemli bir zorluk oluşturmaya devam ediyor. Ve artan pirinç ithalatı adalet yönünde bazı sembolik jestler sunabilirken, bu kapsamlı bir ekonomik yeniden dengeleme olmaktan çok uzaktır.
Trump'un belirttiği yatırım ve kâr paylaşım ölçeği de şaşkınlık yaratıyor. Böyle dengesiz bir kâr modeli gerçekten uygulanabilir mi, yoksa diplomasi kılığına girmiş bir kampanya söylemi mi?
Temelinde, bu anlaşma işbirliğini yansıtmaya çalışıyor, ancak aynı zamanda devam eden dengesizlikleri ve korumacı akımları da yansıtıyor. Bu ticaret anlaşmasının gerçekten sürtüşmeyi azaltıp azaltmadığı ya da sadece siyasi görünüm için yeniden çerçevelenip çerçevelenmediği henüz belli değil.
Kesin olan, ABD-Japonya ticaret dinamiğinin ekonomik ve jeopolitik etki için kritik bir alan olmaya devam ettiğidir. Her iki ülke de karmaşık bir oyun oynuyor ve skorbord sadece tarifeler veya kotalarla ölçülmüyor, aynı zamanda etki, anlatı ve küresel konumlandırma ile de ölçülüyor.
Gerçek test, bu anlaşmanın basın toplantılarının ötesinde nasıl performans gösterdiğidir. Kalıcı bir uyum mu getirecek, yoksa sadece bir sonraki anlaşmazlık turunu mu erteleyecek? #TopContentChallenge#
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Küresel ticaret ilişkilerinde yeni bir dönem yazılmıştır, çünkü Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri önemli bir ticaret anlaşmasını tamamlamaktadır. Çelik ve alüminyum tarifeleri %50 oranında yüksek kalmaya devam ederken, otomobil tarifeleri %15 oranında mütevazı bir düşüş yaşamaktadır. Japonya ise, ticaret akışlarını dengelemek amacıyla, asgari ithalat kotası kapsamında Amerikan pirinç ithalatını artırma konusunda anlaşma sağlamıştır. Ancak rakamların arkasında daha derin bir hikaye ortaya çıkmaktadır.
Eski Başkan Trump, Japonya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne 550 milyar dolarlık muazzam bir yatırım yapacağını ve Amerika'nın karın %90'ını elde edeceğini iddia ediyor. Kağıt üzerinde bu muazzam. Ancak gerçeklik, farklı bir inceleme düzeyini davet ediyor.
Bu anlaşma uzun süredir devam eden ticaret gerginliklerini çözmede gerçek bir dönüm noktası mı, yoksa daha çok siyasi bir tiyatro mu ekonomik bir strateji mi?
Yüksek çelik ve alüminyum tarifeleri, Japon üreticileri üzerinde hala bir yük oluşturabilir ve karşılıklı ticaretin genişlemesini yavaşlatabilir. Bu arada, %15 otomobil tarife tam olarak hoşgörülü değil, Japon otomobil devleri için önemli bir zorluk oluşturmaya devam ediyor. Ve artan pirinç ithalatı adalet yönünde bazı sembolik jestler sunabilirken, bu kapsamlı bir ekonomik yeniden dengeleme olmaktan çok uzaktır.
Trump'un belirttiği yatırım ve kâr paylaşım ölçeği de şaşkınlık yaratıyor. Böyle dengesiz bir kâr modeli gerçekten uygulanabilir mi, yoksa diplomasi kılığına girmiş bir kampanya söylemi mi?
Temelinde, bu anlaşma işbirliğini yansıtmaya çalışıyor, ancak aynı zamanda devam eden dengesizlikleri ve korumacı akımları da yansıtıyor. Bu ticaret anlaşmasının gerçekten sürtüşmeyi azaltıp azaltmadığı ya da sadece siyasi görünüm için yeniden çerçevelenip çerçevelenmediği henüz belli değil.
Kesin olan, ABD-Japonya ticaret dinamiğinin ekonomik ve jeopolitik etki için kritik bir alan olmaya devam ettiğidir. Her iki ülke de karmaşık bir oyun oynuyor ve skorbord sadece tarifeler veya kotalarla ölçülmüyor, aynı zamanda etki, anlatı ve küresel konumlandırma ile de ölçülüyor.
Gerçek test, bu anlaşmanın basın toplantılarının ötesinde nasıl performans gösterdiğidir. Kalıcı bir uyum mu getirecek, yoksa sadece bir sonraki anlaşmazlık turunu mu erteleyecek?
#TopContentChallenge#