Blok Zinciri teknolojisinin ilerlemeleri ve zorlukları

Blok Zinciri teknolojisi doğduğu günden bu yana önemli ilerlemeler kaydetmiştir. Oyun ve NFT gibi yeni uygulama senaryolarının ortaya çıkmasıyla, sektör sürekli olarak teknolojik verimliliği artırmanın yollarını araştırmaktadır, özellikle yüksek yük ve gerçek zamanlı gecikme konularında. Şu anda L1 blok zinciri iki büyük zorlukla karşı karşıyadır: birincisi, düşük gecikmeyi korurken yüksek işlem hacmini nasıl gerçekleştirecektir, ikincisi ise konsensüs protokolünün uzun vadeli istikrarını nasıl sağlayacaktır. Bu sorunları çözerken, merkeziyetsizliği sürdürmek için doğrulama düğümlerinin dinamik katılımı ve yeniden yapılandırılması gerekmektedir.

Verimliliği artırmanın bir yolu, DAG tabanlı bir konsensüs protokolü kullanmaktır. Bu tür protokoller, çok sayıda işlemi aynı anda işleyebilme kapasitesine sahiptir ve oyunlar ile NFT gibi uygulama senaryoları için oldukça uygundur. Ancak, DAG tabanlı protokoller genellikle birkaç saniyelik gecikmelere yol açar ve bu, sıradan transferler veya oyun işlemleri için uzun bir süre olarak kabul edilir.

Diğer taraftan, konsensüs gerektirmeyen protokoller, gecikmeyi azaltma ve ölçeklenebilirlik açısından büyük bir potansiyel göstermektedir. Bu tür protokoller, paralel işleme tabi bağımsız işlemlerin sıralanmasına gerek kalmadan, hızlı bir şekilde işlem yapabilir. Ancak, bunlar yalnızca bazı basit Blok Zinciri işlemleri ile sınırlıdır, bu da akıllı sözleşmelerin ifade yeteneğini kısıtlar ve dinamik olarak değişen doğrulayıcı setini yeniden yapılandırmak zorlayıcı olabilir.

Bu yöntemlerin hepsinin potansiyeli olmasına rağmen, şu anda üretim seviyesinde blok zincirlerinde yaygın olarak uygulanmamaktadır. DAG tabanlı konsensüs ve konsensüs olmayan yöntemleri birleştiren yeni bir protokol, alt saniye seviyesinde gecikme ve saniyede binlerce işlem sürekleyen bir verimlilik sağlamaktadır. Aynı zamanda paylaşılan nesneler üzerinde karmaşık sözleşmeler yürütme, kontrol noktaları oluşturma ve dönemler arası doğrulayıcı setini yeniden yapılandırma yeteneğini korumaktadır.

Bu yeni protokol, yukarıda belirtilen iki yaklaşımı birleştiren özgün bir yöntem kullanmaktadır. Tek bir sahibi olan varlıkların işlemleri için sistem, doğrulayıcılar arasında tutarlı bir yayın protokolü kullanarak konsensüsün altında bir gecikme sağlar. Paylaşılan nesneler üzerinde çalışan karmaşık akıllı sözleşmeler için ise konsensüse dayanarak işlem yapılır. Bu protokol ayrıca kontrol noktalarının tanımlanması ve doğrulayıcıların yeniden yapılandırılması gibi ağ bakım işlemlerini desteklemektedir. Bu yenilikçi strateji, işlemleri gerçekleştirirken her iki taraf için de en iyi çözümü sunar.

Aşağıdaki süreç şöyledir: Kullanıcı, işlemi oluşturur ve imzalar, doğrulama düğümüne gönderir. Doğrulama düğümü geçerlilik kontrolü yapar ve imzalar, imzalı işlemi istemciye geri gönderir. İstemci, işlemin kesinleştiği bu anda, çoğu doğrulama düğümünün yanıtını toplayarak bir işlem sertifikası oluşturur. Sertifika toplandıktan sonra, tüm doğrulama düğümlerine onay için geri gönderilir. Eğer işlem yalnızca tekil nesneleri içeriyorsa, hemen işlenebilir. Tüm sertifikalar DAG tabanlı konsensüs protokolüne iletilir. Konsensüs, sertifikaların toplam sırasını çıktı olarak verdikten sonra, doğrulama düğümü paylaşılan nesneleri içeren işlemleri yürütür. Son olarak, her konsensüs teslimatı için yeniden yapılandırma protokolünü yönlendirmek üzere bir kontrol noktası oluşturulur.

Ana işlem süreçlerinin yanı sıra, bu protokol üretim düzeyinde Blok Zinciri'ni destekleyen birçok işlev sunmaktadır: 1) uygulama kontrol noktası protokolü, tüm işlemlerin neden-sonuç tarihini oluşturur, denetim ve senkronizasyon için kullanılır. 2) her dönem sonunda yeniden yapılandırmayı destekler. 3) dönem sonunda hatalı kilitlenmiş varlıkları güvenli bir şekilde "kilidini açar", açıkların etkisini en aza indirir.

Bu yeni protokol, yüksek değerli varlıkların Blok Zinciri ile işlenmesine güçlü bir destek sağlamaktadır. Tam teknik rapor, güvenlik ve aktif protokoller hakkında daha fazla ayrıntı sunmakta ve standart dağıtık sistem modelindeki güvenlik kanıtlarını içermektedir.